Heeft u ooit gehoord van membraanfilters?

Membraanfilters , ook wel microporeuze filters genoemd, zijn dunne, semi-permeabele membranen die worden gebruikt voor het filteren en zuiveren van vloeistoffen of gassen. Ze zijn gemaakt van verschillende materialen, zoals cellulose, nitrocellulose, nylon of PTFE (polytetrafluorethyleen).

De poriegrootte van het membraanfilter kan variëren afhankelijk van de specifieke toepassing, variërend van enkele nanometers tot enkele micrometers in diameter. Deze poriegrootte kan worden aangepast om specifieke deeltjes of moleculen eruit te filteren, zoals bacteriën, virussen of grote eiwitten.

Membraanfilters werken via een proces dat grootte-uitsluiting wordt genoemd, waarbij deeltjes die groter zijn dan de poriegrootte van het filter fysiek worden geblokkeerd en er niet doorheen kunnen, terwijl kleinere deeltjes wel door het filter kunnen gaan. Dit maakt de scheiding en zuivering van een verscheidenheid aan materialen mogelijk, zoals biologische monsters, chemicaliën of industriële oplossingen.

Er zijn verschillende soorten membraanfilters, waaronder:

Microfiltratie: gebruikt voor het scheiden en zuiveren van grotere deeltjes, zoals bacteriën of zwevende deeltjes.

Ultrafiltratie: gebruikt voor het scheiden en zuiveren van kleinere deeltjes, zoals eiwitten of virussen.

Nanofiltratie: gebruikt voor het scheiden en zuiveren van zeer kleine deeltjes, zoals organische moleculen of ionen.

Omgekeerde osmose: een vorm van nanofiltratie die wordt gebruikt voor het zuiveren van water door opgeloste zouten en andere onzuiverheden te verwijderen.

Over het algemeen worden membraanfilters op grote schaal gebruikt in verschillende industrieën, waaronder de biotechnologie, de farmaceutische industrie, de voedingsmiddelen- en drankenindustrie, waterbehandeling en milieumonitoring, vanwege hun vermogen om op efficiënte en selectieve wijze deeltjes en moleculen uit vloeistoffen of gassen te filteren.